Fundacja "Nadzieja" II
im. Stefanii Zaorskiej
w Nowym Stawie

Historia

Fundacja Humanitarna "Nadzieja" powstała jako realizacja marzeń jednej osoby. Była nią Stefania Zaorska,zwykła (a może właśnie niezwykła) starsza pani z małego miasteczka na Żuławach. Mówiono na nią Babcia i nie tylko dlatego, że miała własne wnuki. Była to niesamowita osoba, do której wszyscy lgnęli, która wzbudzała zaufanie, pobudzała do zwierzeń. Umiała nie tylko mądrze i ładnie mówić, przede wszystkim potrafiła słuchać. I chyba tym zdobywała wiele serc.

Babcia przeżyła swoje życie zawodowe bardzo aktywnie i gdy znalazła się na emeryturze, bardzo ją odczuła. A ponieważ była jeszcze pełna życia i wigoru, postanowiła zająć się działalnością, która może dać satysfakcję, a jednocześnie pomóc innym. W taki oto sposób powstało Koło Pomocy Dzieciom Chorym i Ludziom Niepełnosprawnym.
Pierwsze posiedzenie odbyło się 8 kwietnia 1991r. w tymczasowej siedzibie Nowostawskiego Ośrodka Kultury (kto jeszcze pamięta "pohybel"?) i brały w nim udział, oprócz Babci Steni, następujące osoby:

Koło zorganizowało jasełka, Dzień Dziecka dla dzieci niepełnosprawnych i Mikołajki, jednak szybko okazało się, że nie ma szans w zetknięciu z rzeczywistością, na przykład nie mogło pozyskiwać pieniędzy...

1992

...w takim układzie rok później, dokładnie 13 lipca 1992r. Babcia Stefania przed notariuszem w Malborku ustanowiła fundację pod nazwą "Fundacja Humanitarna NADZIEJA". Jej celem miała być pomoc socjalna, materialna, medyczna, pedagogiczna i kulturalna każdej osobie jej potrzebującej, a przede wszystkim dzieciom chorym i osobom niepełnosprawnym i starszym. W skład pierwszego Zarządu wchodzili:

We wrześniu tegoż roku została podpisana umowa między naszą "Nadzieją" a francuską fundacją "Parrains de L'Espoir", dzięki czemu mogliśmy liczyć na pomoc w postaci transportów z odzieżą używaną. I, trzeba przyznać, przez wiele lat było to jedyne źródło utrzymania Fundacji...

I oto naszedł ważny dzień w historii Fundacji: 27 listopada nastąpiło uroczyste jej otwarcie. Odbyło sie ono ponownie (szybko stało się to tradycją :) ) w Ośrodku Kultury, a na liście gości były między innymi takie osoby jak dr Ola Gabrysiak - przyjaciółka i mentorka Babci Stefanii (elblążanom nie muszę mówić, kim była dr Ola); Iwona Cichalewska - córka Babci Stefanii, wieloletnia tłumaczka; Andre Gasser - prezes fundacji francuskiej, a także członek Zarządu naszej "Nadziei"; Halina Kudzinowska - wieloletnia dyrektor Gimnazjum w Nowym Stawie, Teresa Wanda Król i Anna Sobocińska - lekarki z Poradni Rehabilitacyjnej w Elblągu i inni...

1993

Dostaliśmy od "wszystkich świętych"zezwolenie na sprowadzanie odzieży używanej. Poza tym Sanepid pozytywnie zaopiniował lokalizację Ośrodka Rehabilitacji Leczniczej w tzw. Organistówce :) - nowostawianie wiedzą, o czym mowa. Powstał gabinet lekarski i gabinet fizykoterapii oraz salonik wypoczynkowy. Wnętrza odnawiał i pięknymi rysunkami ozdabiał Wiesiek Jędrasik "Rumun".
No i przybył pierwszy transport - aż z Ameryki!!! Ale była sensacja!!! A ile ton do rozładowania - do dziś czuję ten ciężar na plecach ;) A sklep był w kinie "Jurand"... To były czasy!!!

1994

Fundacja zaczęła zajmować się także alkoholikami. Powstała idea Klubu Abstynenta „Bartek”.

24 maja 1994 r. nastąpiły zmiany w Zarządzie:



7 czerwca podpisano umowę z Fundacją „Pomoc Społeczna SOS”, którą założył Jacek Kuroń.

1995

Powstało logo Fundacji. Było dziełem męża Babci Steni, pana Edwarda Zaorskiego. To On stworzył postać dziewczynki z kucykami, o kulach, stojącej w promieniach słońca, otoczoną dłońmi. W Fundacji francuskiej to logo zostało przetworzone na maszynie i dostaliśmy wzorcową postać, razem z odpowiednimi kolorami. Niestety, ze względu na nasze ksero, logo przez długi czas funkcjonowało w świadomości mieszkańców jako kompozycja czarno – biała.
W 2007 na bazie logo powstały „Stefanki” – wręczane rokrocznie sponsorom Fundacji.

1996

Fundacja wzięła udział w III Finale WOŚP.
1 lutego Fundacja podpisała umowę z Malborską Spółdzielnią Mieszkaniową o wynajem lokalu użytkowego przy ul. Westerplatte 2 . Mieścił się tam gabinet rehabilitacyjny.
Pierwsze próby nadania tytułu „HONOROWEGO SPONSORA”.


1997

Remont pomieszczeń przy ulicy Westerplatte.
W lipcu Fundacja przy współpracy Domu Kultury zorganizowała kiermasz oraz zbiórkę pieniędzy i przedmiotów różnych dla powodzian.

1998

I Bal Dobroczynny – dochód z Balu wyniósł 3.947,77 – a uczestniczyło w nim 55 par. Bal ten zorganizowany został przez Stowarzyszenie „Otwarte Serce”.

19 października nastąpiły zmiany w Zarządzie:


Dnia 27 listopada 98 r. Fundacja zorganizowała Koncert Charytatywny. Pieniądze uzyskane z aukcji przekazano na operację ortopedyczną dla Patrycji Szydłowskiej.
Lista Sponsorów z tego historycznego koncertu :